Πάει ο παλιός ο χρόνος... μπορεί να με πάρει μαζί του;

2010. Μόνο και οπτικά να το δείς, είναι ωραία εικόνα. Αν μάλιστα αναλογιστείς, τις γνωριμίες που έκανες, τα φλέρτ που συνάντησες, τα όμορφα ξενύχτια με τους φίλους που ο καιρός ξαναέφερε στη καθημερινότητά σου, τα αγαπημένα σου πρόσωπα που επιτέλους έβαλαν το τελευταίο κομμάτι του πάζλ στη γνώριμη ζωή σου, τα ταξίδια και τις εμπειρίες τους...

Πολλά πρόσωπα. Αυτό θα κρατήσω από το 2010. Τα πρόσωπα που γνώρισα και με συγκινήσαν κι άλλα που μου τσίτωσαν λίγο τα νεύρα. Εκείνα που ήξερα και έγιναν πιο οικεία. Κι εκείνα που πάντα θα είναι μες το μυαλό μου κάθε φορά που θα ψάχνω μια γωνιά της παρηγοριάς.

Αντίο χρονιά των ανθρώπων και των νέων ιδεών. Αντίο χρονιά της αλλάγης και της αναπτροπής. Έλπίζω αυτή που θα ακολουθήσει να πατήσει στα χνάρια σου και να μου φέρει κι άλλες ανατροπές. Ακόμα πιο ευχάριστες.

Αντίο 2010. Να ξέρεις πως είμαι από τους λίγους που σε αποχαιρετά τόσο θερμά. Γι'αυτό ...δε λες μια καλή κουβέντα και στο 2011; ε;