Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Για μια θέση στον ήλιο.


Άνθρωποι να τρέχουν από δω κι από κει να προλάβουν τις δουλειές, τις οικογένειες, τα δάνεια, τις πληρωμές...
Οι τηλεοράσεις να βουίζουν, η κρίση να παραμονεύει στη γωνία κάθε φορά που η ευτυχία πάει να ξεμυτίσει.
Τα λεφτά να είναι το πρώτο πλάνο σε κάθε όνειρο και αυτό όχι για να δώσουμε ζωή στις υπερβολές μας αλλά για να πάρουμε μια ανάσα από τα χρέη που έχουμε, θα αποκτήσουμε, θα μας δώσουν.

Κάθε φορά που περνάω από τη περιοχή του Ψυρρή, χαζεύω αυτό το graffiti. Ίσως γιατί και εγώ όπως και περισσότεροι , ψάχνουμε μια θέση στην ηρεμία, στην ελευθερία. Αυτή τη θέση μακριά από τη μίζερη πραγματικότητα του παρόντος.

Keep on Faith...

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

Ηταν σίγουρο...

Ότι ο χρόνος θα έκανε παρέα μόνο με λίγους και κατόπιν συννεόηση. Ηταν σίγουρο ότι χαμόγελο θα σκορπιζόταν σε όλη την ακτίνα. Ηταν σίγουρο ότι το δεδομέν0 δε θα κολλούσε σε μένα και θα με χαιρετούσε από μακριά. Ηταν σίγουρο ότι θα μπορούσα να ελαφρύνω τη κατάσταση, Ηταν σίγουρο ότι η διαφορά θα ήταν σε απόσταση μικρή. Ηταν σίγουρο ότι όσο και να επιδιώκω το σύνηθες, αυτό με αποφεύγει. Κι όμως έχω πίστή. . . Ακουσέ με.... Πίστεψέ με....