Ότι ο χρόνος θα έκανε παρέα μόνο με λίγους και κατόπιν συννεόηση. Ηταν σίγουρο ότι χαμόγελο θα σκορπιζόταν σε όλη την ακτίνα. Ηταν σίγουρο ότι το δεδομέν0 δε θα κολλούσε σε μένα και θα με χαιρετούσε από μακριά. Ηταν σίγουρο ότι θα μπορούσα να ελαφρύνω τη κατάσταση, Ηταν σίγουρο ότι η διαφορά θα ήταν σε απόσταση μικρή. Ηταν σίγουρο ότι όσο και να επιδιώκω το σύνηθες, αυτό με αποφεύγει. Κι όμως έχω πίστή. . . Ακουσέ με.... Πίστεψέ με....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου