Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Περί βαρεμάρας - μούχλας - αδράνειας ο λόγος.

Περίμενα να χειμωνιάσει όχι μόνο επειδή είναι η αγαπημένη μου εποχή αλλά επειδή έλεγα πως όλοι θα γυρίσουν από τις διακοπές τους, θα μπουν σε μια σειρά και ταυτόχρονα θα γινόταν καλύτερος συντονισμός της παρέας. Τελικά δε το βλέπω να γίνεται, τουλάχιστον προς το παρόν. 'Ισως επειδή οι υποχρεώσεις όλων έχουν αυξηθεί κι έτσι η ανάγκη για ξεκούραση, από ένα σημείο και μετά, λειτουργεί ώς βαρίδιο που σε τραβά στο λιώσιμο του καναπέ; Ίσως επειδή το μοντέλο των ζευγαριών είναι σύνηθες ( θεωριτικά μιλώντας πάντα) στην ηλικία μου και γω ωστόσο δε πληρώ τις προϋποθέσεις; Ίσως επειδή τελικά είμαι παράξενο πλάσμα;...
Σε καμία περίπτωση δε θέλω να αφήνω τον όποιο ελεύθερο χρόνο να πέφτει στο βάλτο της βαρεμάρας. Εντάξει δεν έχω σκοπό να μεταμορφωθώ σε superwoman αλλά, αν είναι δυνατόν, στα 27 μου να εχω σα πρώτη λύση το καναπέ. Ευλόγησον.



Δεν υπάρχουν σχόλια: