Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008

φυσαλίδα



Ένα τραγουδάκι που ταιριάζει σε αυτό τον καιρό αλλά και στη διάθεσή μου.
Απαξιώ να ασχοληθώ με αυτή τη βαβούρα τριγύρω μου. Λυπάμαι για έναν άνθρωπο που έφυγε και ας είχε το όποιο αξίωμα και συνεχίζω να θέτω τα προσωπικά μου ερωτηματικά σε ό,τι ακούω και βλέπω. Σα να ξαναγεννιέται ένα παιδί που η περιέργεια το χαρακτηρίζει. Να δούμε λοιπόν πότε θα με ξανατραβήξει η ρουτίνα από το πέτο και θα πάψω να αναζητώ (έστω και άσκοπες) απαντήσεις. Καληνύχτα γεια χαρά...







Καληνύχτα γεια χαρά
θα σε κρύψω σε μια στιγμούλα
και κανείς δε θα σε βρει
ίσως ούτε και εσύ

Ποιος θα βρει στο πέλαγο
μια μικρούλα αχ φυσαλίδα
που χορεύει στο νερό
ίσως ούτε και εγώ

Καληνύχτα για φαντάσου
να ακούς τα βήματα σου
και να νιώθεις ότι τρέχω
πάνω τους και 'γω

Πως αντέχει η σιωπή
δίχως τη δική σου φωνούλα
που τρεμάμενη ηχεί
σα δε βρίσκει τι να πει

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

δεν μπορώ να ξέρω για ποιόν ή για ποιό λόγο αναφέρεις αυτή την παράγραφο αλλά και αυτό το ωραίο ποιήμα(έτσι το χαρακτιρίζω)όμως νομίζω πως σε έκανε λυπιμένη.