...που μοιάζει με τη πρώτη μέρα της άνοιξης.
Μέρα λαμπερή, καθαρή με το βοριαδάκι να παίρνει μαζί του ό,τι είναι περιττό.
Διάθεση ανάμεικτη. Υποτονική αλλά με το απλό χαμόγελο να παραμονεύει.
Έντονες τάσεις φυγής πριν την ώρα και ταξιδιάρικες μουσικές στο ακουστικό.
Εγώ είμαι εδω, το μυαλό μου άλλου έχοντας πάρει μαζί του τη κατάλληλη παρέα.
Ταξίδι μακρινό μέσα σε δευτερόλεπτα. Ιδανικά.
Και η καρδιά να ευφραίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου