Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Instabul not Constantinopolis


10 πράγματα για την Κωνσταντινούπολη με τα μάτια της Μatan:

1. Μόνο και μόνο το γεγόνος ότι περνάνε θάλασσες μέσα από τη πόλη, την κάνει αυτόματα ενδιαφέρουσα ( όχι μια. όχι δύο, τρεις παρακαλώ: Εύξεινος Πόντος, Κεράτειος και Θάλασσα του Μαρμαρά).

2. Δεν υπάρχει περίπτωση, όσο άθεος κι αν είσαι, να μη πας στην Αγία Σοφία να μη σε πιάσει δέος έστω για 1 λεπτό.

3. Αμανέδες dolby surround. Πρωί μεσημέρι βράδυ και πάμε πάλι δώστου απο την αρχή. Με κούρασαν.

4. Πολλά γλυκά, ωραία γλυκά, χρωματιστά γλυκά, σιροπιαστά γλυκά, γλυκά με κρέμα. Γλυκά. Ένα ένα διαλεχτά.

5. Η κόρνα είναι προέκταση των τούρκικων χεριών ασυζητητί.





6. Οι ταξιτζήδες πηγαίνουν σαν τρελοί διότι στην ουσία το ταξίμετρο, "γράφει" με βάση τη ταχύτητα και όχι την ώρα.

7. Ξανθιά, μελαχρινή, αδύνατη, γεματούλα, ψηλή, κοντή, με γυαλιά ή φακίδες, γαλαζομάτα ή καστανομάτα, ένα είναι σίγουρο: 8α σου σφυρίξουν - μιλήσουν - την πέσουν τουλάχιστον 3 φορές τη μέρα. Μία φορά για κάθε γεύμα βρε αδερφέ.

8. Αντιθέσεις: από τη θάλασσα σε λόφους, από τη πολυτέλεια στη φτώχεια, από τα δυτικά πρότυπα στις ανατολίτικες παραδόσεις. Και τριγύρω ως μόνιμο φόντο οι τουλίπες.

9. Ηξερες ότι έχει γύρω στα 18.000.000 πληθυσμό; Εγώ πάντως όχι.

10. " Happily ever after" : Το καλύτερο καφέ, στη καλύτερη περιοχή (Bebek) ,με το καλύτερο κόσμο. Και όπως είπε μια φίλη μου: " Τηλεμεταφέρθηκα στο Μονακό;".

Υποσημείωση: Duman - Senden daha guzel. To τραγούδι που σηματοδότησε αυτό το ταξίδι. Άκουσέ το. Θα με θυμηθείς.


Δεν υπάρχουν σχόλια: