Ένα ζεύγαρι Ray Ban κρύβει πάντα μια ίστορια από πίσω... Το συγκεκριμένο έχει να εξιστορήσει πικάντικες στιγμές από τη Κυριακή του Barbeque. Μακάρι όλες οι Κυριακές του χρόνου να ήταν τόσο απολαυστικές και γεμάτες στιγμές με φίλους.
10 πράγματα για την Κωνσταντινούπολη με τα μάτια της Μatan:
1. Μόνο και μόνο το γεγόνος ότι περνάνε θάλασσες μέσα από τη πόλη, την κάνει αυτόματα ενδιαφέρουσα ( όχι μια. όχι δύο, τρεις παρακαλώ: Εύξεινος Πόντος, Κεράτειος και Θάλασσα του Μαρμαρά).
2. Δεν υπάρχει περίπτωση, όσο άθεος κι αν είσαι, να μη πας στην Αγία Σοφία να μη σε πιάσει δέος έστω για 1 λεπτό.
3. Αμανέδες dolby surround. Πρωί μεσημέρι βράδυ και πάμε πάλι δώστου απο την αρχή. Με κούρασαν.
4. Πολλά γλυκά, ωραία γλυκά, χρωματιστά γλυκά, σιροπιαστά γλυκά, γλυκά με κρέμα. Γλυκά. Ένα ένα διαλεχτά.
5. Η κόρνα είναι προέκταση των τούρκικων χεριών ασυζητητί.
6. Οι ταξιτζήδες πηγαίνουν σαν τρελοί διότι στην ουσία το ταξίμετρο, "γράφει" με βάση τη ταχύτητα και όχι την ώρα.
7. Ξανθιά, μελαχρινή, αδύνατη, γεματούλα, ψηλή, κοντή, με γυαλιά ή φακίδες, γαλαζομάτα ή καστανομάτα, ένα είναι σίγουρο: 8α σου σφυρίξουν - μιλήσουν - την πέσουν τουλάχιστον 3 φορές τη μέρα. Μία φορά για κάθε γεύμα βρε αδερφέ.
8. Αντιθέσεις: από τη θάλασσα σε λόφους, από τη πολυτέλεια στη φτώχεια, από τα δυτικά πρότυπα στις ανατολίτικες παραδόσεις. Και τριγύρω ως μόνιμο φόντο οι τουλίπες.
9. Ηξερες ότι έχει γύρω στα 18.000.000 πληθυσμό; Εγώ πάντως όχι.
10. " Happily ever after" : Το καλύτερο καφέ, στη καλύτερη περιοχή (Bebek) ,με το καλύτερο κόσμο. Και όπως είπε μια φίλη μου: " Τηλεμεταφέρθηκα στο Μονακό;".
Υποσημείωση: Duman - Senden daha guzel. To τραγούδι που σηματοδότησε αυτό το ταξίδι. Άκουσέ το. Θα με θυμηθείς.
...Και έφτασε η Μεγάλη Παρασκεύη και θα είναι ακόμα μεγαλύτερη απ' ότι είχες προβλέψει. Πιο γκρίζα, πιο στενάχωρη, πιο άδεια. Ωστόσο είμαστε όλοι εδώ κι ακόμα σου μιλάμε. Σε αυτό το χαζοκούτι που πια έχει γίνει ένα με τη καθημερινότητα μας. Και ο χαζός ο νούς μας έχει την ψευδαίσθηση ότι " το μήνυμα εστάλη" μα η αλήθεια είναι άλλη.
Με μια χούφτα στιγμές όλες κι όλες, έδεσες για πάντα την εικόνα σου στη μνήμη μου. Στιγμές από τις λίγες που έντυσα με χρυσόσκονη και τις έβαλα στα πιο ψηλά σκαλοπάτια του νού μου.
Κι ακόμα σου μιλάω και θυμάμαι που σου ζητούσα ένα τραγούδι μα δε το βάλες ποτέ, και γω θύμωσα. Μακάρι να μη στο ζητούσα ποτέ και ας θύμωνα κι άλλο, αρκεί να ήσουν εδώ.
Μη σταμάτας να μας κοιτάς από εκεί που είσαι τώρα, θα σου μιλάμε ακόμα μέχρι κάποια στιγμή αισίως να ρθούμε να σε βρούμε.
1/4/2010: Πρώτη του μηνός, Μεγάλη Πέμπτη, " Πρωταπριλιά". Οι τρεις μεγάλες αλήθειες αυτής της μέρας. Θα πρωτοτυπίσω απλά συνεχίζοντας να είμαι ειλικρινής στο απόλυτο, ακόμα κι αν αγγίζω καμιά φορά τα όρια της ωμότητας.
" Ειλικρίνεια uber alles..". Η λέξη σου, η πράξη μου. Έτσι, επειδή σήμερα φοριέται πολύ.
