...ο αέρας που με ξύπνησε. Άραγε θα περασει ο καιρός και θα γελάω με όλο αυτό το μετέωρο των καταστάσεων; Άγνωστον...ο στόχος ωστόσο είναι ένας: Να είμαι εγώ καλά στα άσπρα και στα μαύρα των καιρών.
Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009
Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009
Δανειζόμενο
Δανείζομαι για να εκφραστώ...
"Είδα την πληγή στην άκρη των δακτύλων
Πρώτα
Και ζήτησα τους ήχους
Σβησμένους
Τα γράμματα δεν δίνουν λέξεις
Ρίγος ασίγαστο
τα πρωινά δίχως νύχτες
Της πόρτας η εσοχή
και αμίληση συνεύρεση
πέντε λεπτά
Υστερα
Το ύστερα, σκέφτομαι"
Ευχαριστώ Mrs Here Comes The Sun
"Είδα την πληγή στην άκρη των δακτύλων
Πρώτα
Και ζήτησα τους ήχους
Σβησμένους
Τα γράμματα δεν δίνουν λέξεις
Ρίγος ασίγαστο
τα πρωινά δίχως νύχτες
Της πόρτας η εσοχή
και αμίληση συνεύρεση
πέντε λεπτά
Υστερα
Το ύστερα, σκέφτομαι"
Ευχαριστώ Mrs Here Comes The Sun
Μακάρι να το πεις...
Καιρός για μολύβι και χαρτί, η ατμόσφαιρα έχει βαρύνει και μαζί της και ο νούς μου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)